Opdracht van de auteur in potlood op de titelpagina: ‘Je [onleesbaar], Georges | Simenon, ni [onleesbaar] | à rencontre, [onleesbaar] joins | mes confrère Hollandais | du Pen Club, à laver | prochaine convenance, | ceci [onleesbaar] de …. | Mettons de dechaumer, jusqu il | s’agit | d’[onleesbaar]. | Fait en [onleesbaar] | et du | [onleesbaar] foi, à Amsterdam | le 22 Juillet 1958 | Georges Simenon’.
 
In de zomer van 1958 maakte Georges Simenon met vrouw en kinderen een zeiltocht door Nederland, over de Friese meren, door Groningen, naar Delfzijl, waar hij in 1929 was gestrand en zijn eerste boek over detective Maigret schreef. Op dinsdag 22 juli 1958 ontving Simenon in het Amstel Hotel de Nederlandse pers, zijn Nederlandse uitgever A.W. Bruna en enkele Nederlandse collega’s als J.C. Bloem en François Pauwels.
 
De matige leesbaarheid van Simenons handschrift komt misschien doordat hij, volgens een artikel in De Telegraaf van 23 juli 1958, nogal koortsachtig signeerde: ‘En hij schrijft er geen paar woorden in, maar hele verhalen, zodat hij soms aan het schutblad niet voldoende heeft.’ De verslaggever van Het Rotterdamsch Parool merkte Victor van Vrieslands verbazing op over ‘het tempo, waarin de “cher maître” de schutbladen van tientallen exemplaren van zijn laatste in het Nederlands vertaalde boek, “Maigret op reis”, vulde met steeds andere opdrachten’.
 
Maigret was in 1958 mateloos populair in Nederland, ook al omdat in het voorjaar de eerste van drie nieuwe Maigret-verfilmingen in première was gegaan.