Geruchtmakende schrijverscorrespondentie: twee uitgebreide brieven (tweemaal twee volgetikte kantjes, de marges rondom volgeschreven), een enthousiaste brief op gezeefdrukt papier, een kaart ter promotie van Made in U$A bij uitgeverij Bruna en een lollige reclamefolder voor een ‘authentic reproduction of an adult human penis in full erection’. In de brieven is Cremer ongeremd en zeer expliciet. De eerste brief is nogal Reviaans en sadistisch, maar van strikt heteroseksuele strekking: dit is het antwoord op een in Propria Cures gepubliceerde brief van Reve aan Cremer, die aanleiding gaf tot onderzoek door de zedenpolitie. In de tweede brief hekelt Cremer Holland en de Nederlandse pers. Alle gepubliceerd in Jan Cremer, Brieven 1956-1996 (Amsterdam 2005).
 
‘Ik ben altijd in op blonde meiden. Mijn Typ is; Grote Blonde Stukken, liefst Duits (die zijn zo lekker hard en kunnen zo fijn snauwen en als je ze dan een knal voor de kop geeft gaan ze liggen wenen. Is dat je wel eens opgevallen; elk andere meid huilt maar een Duitse weent!) of Engels (die zijn altijd op kostschool geweest en daar hebben ze liggen rotsooien met de nonnen en medestudenten, en ze zijn altijd een beetje Lesbies maar toch bloedgeil al kunnen ze dat zo goed verbergen achter hun Engelse
sophistikeetheid) […].’ (22 maart 1968)
 
‘Ik heb opeens een goed kommercieel idee: wij met z’n 2’en zijn Nederlands Beste Schrijvers en Bestsellerauteurs. Zullen wij samen een boek maken met brieven?’ (22 maart 1968)
 
‘Ik ken ze: de oliebollen van de Nederlandse pers. Als ze oog in oog met je staan krijgen ze een rood hoofd, mompelen wat achter hun door exceem aangevreten handen, stamelen voorzichtig een vraag en nemen het antwoord dankbaar als een hond die een koekkie krijgt en niet een trap, in zich op. Maar thuis, achter hun schrijfmachine, in hun hok, waar de geur van zware sjek overheerst en de gewassen maandverband hangt te drogen worden zij opeens de grote jongen en ben jij De God maar een
boerelul, die met elk tik op de typemachine kleiner wordt.’ (15 september 1978)
 
In de zestiger jaren van de twintigste eeuw waren Gerard Reve (1923-2006) en Jan Cremer (1940-2024) bevriend. Er was van beide kanten sprake van bewondering. De schrijvers wisselden niet alleen brieven uit, maar ook boeken. Hun briefwisseling is evenwel nooit in druk verschenen. In haar beschrijving van het huis van Reve in Greonterp maakte Bibeb melding van twee opgeprikte foto’s in een als kledingkast in gebruik zijnde bedstee: eentje van Jacky Kennedy en een van Jan Cremer. Vier uitgebreide brieven van Reve aan Cremer uit de periode 1964-1967 en een voor Cremer gesigneerde foto van Reve werden in 2013 geveild bij Adams Amsterdam Auctions.